Portability

قابلیت حمل ویژگی‌ای در نرم‌افزار است که شکل خاصی از قابلیت استفاده مجدد محسوب می‌شود و به جلوگیری از «Lock-in» در محیط‌های عملیاتی مشخص ـ مانند ارائه‌دهندگان Cloud، سیستم‌عامل‌ها یا Vendorها ـ کمک می‌کند.

به‌طور سنتی، نرم‌افزارها اغلب برای محیط‌های مشخصی (مثلاً AWS یا Linux) ساخته می‌شوند. در مقابل، نرم‌افزار قابل حمل بدون نیاز به بازکاری عمده در محیط‌های عملیاتی متفاوت کار می‌کند. اگر تلاش لازم برای تطبیق Application با محیط جدید در حد معقول باشد، آن Application قابل حمل به‌شمار می‌آید. عبارت «Port کردن» به معنی اصلاح نرم‌افزار و قابل‌انطباق کردن آن برای اجرا روی سیستم رایانه‌ای متفاوت است.