Pod

در محیط Kubernetes، پاد پایه‌ای‌ترین واحد قابل استقرار است. پاد بلوک سازنده ضروری برای استقرار و مدیریت Applicationهای کانتینری است. هر پاد یک Instance از Application را نمایندگی می‌کند و می‌تواند یک یا چند Container را در خود جای دهد. Kubernetes پادها را به‌عنوان بخشی از Deployment بزرگ‌تر مدیریت می‌کند و در صورت نیاز می‌تواند پادها را عمودی یا افقی Scale کند.

مسئله‌ای که حل می‌کند

در حالی که کانتینرها معمولاً به‌عنوان واحدهای مستقل عمل می‌کنند که یک Workload مشخص را اجرا و کنترل می‌کنند، مواردی وجود دارد که کانتینرها باید با هم تعامل داشته باشند و به‌صورت Tightly Coupled کنترل شوند.

اگر هر یک از این کانتینرهای مرتبط به‌طور جداگانه مدیریت شوند، وظایف مدیریتی تکراری ایجاد می‌شود. برای مثال، اپراتور باید بارها درباره Placement کانتینرهای مرتبط تصمیم بگیرد تا آن‌ها کنار هم بمانند. همچنین چرخه عمر این کانتینرهای مرتبط باید همگام‌سازی شود، اما در حالت مدیریت فردی این امر دشوار است.

چگونه کمک می‌کند

پاد کانتینرهایی را که ارتباط نزدیک دارند در یک واحد کنار هم قرار می‌دهد و عملیات کانتینر را به‌شکل قابل توجهی ساده می‌کند. برای نمونه، کانتینرهای Auxiliary اغلب در کنار کانتینر اصلی استفاده می‌شوند تا قابلیت‌های اضافی بیفزایند یا پیکربندی‌های کلی را تنظیم کنند؛ مانند کانتینرهایی که تنظیمات پایه را اعمال می‌کنند، کانتینرهای Sidecar که مسیریابی ترافیک شبکه کانتینر اصلی را مدیریت می‌کنند (به Service Mesh مراجعه کنید) یا کانتینرهایی که همراه با هر کانتینر Log جمع‌آوری می‌کنند.

اختصاص Memory و CPU می‌تواند در سطح پاد تعریف شود تا کانتینرهای داخل پاد منابع را به شکل انعطاف‌پذیر به اشتراک بگذارند، یا به‌صورت مجزا برای هر کانتینر تعیین شود.